Pierwsza pomoc przy urazie głowy
Doraźna stabilizacja może być
wykonana zwiniętymi częściami ubrania poszkodowanego. Należy ułożyć
głowę poszkodowanego tak, aby nie przemieszczała się na boki.
Jednocześnie podczas stabilizacji nie wolno podnosić głowy ani poruszać
szyją osoby poszkodowanej. Najlepiej w takich przypadkach skorzystać z
kołnierza stabilizującego odcinek szyjny kręgosłupa (tzw. kołnierza
stabilizującego lub ortopedycznego) - jeśli oczywiście jest on dostępny.
U przytomnej osoby zalecane jest ułożenie głowy i tułowia nieco
wyżej. Zmniejszy to ciśnienie krwi w naczyniach głowy oraz ciśnienie
śródczaszkowe (pozycja "półsiedząca podparta").Osoby przytomne, nawet gdy deklarują dobre samopoczucie, powinny być traktowane z ostrożnością. Nigdy nie wolno pozwolić im na samotne poszukiwanie pomocy lekarskiej, ponieważ tak naprawdę nie wiadomo, kiedy może nastąpić nagła utrata przytomności, spowodowana uciskiem krwiaka na mózg lub wzrostem ciśnienia w zamkniętej jamie czaszki, które doprowadza do zahamowania przepływu krwi przez mózgowie.
Pośrednią wskazówką powstania krwawienia śródczaszkowego może być jednostronne lub obustronne poszerzenie źrenic oczu osoby poszkodowanej. Objaw ten może być jednak zniesiony lub zaburzony na przykład wpływ leków. Wyraźna nierówność źrenic (jedna z nich jest szersza od drugiej), pojawiająca się u osoby po urazie, która wcześniej miała je równe, jest jednak poważnym objawem alarmowym!
Osoby nieprzytomne i samodzielnie oddychające należy ułożyć na boku w pozycji bezpiecznej (pozycji "bocznej ustalonej"). Podejrzenie urazu kręgosłupa nie jest przeciwwskazaniem do takiego postępowania, bardziej można tu się obawiać zachłyśnięcia i uduszenia. U osób nieprzytomnych, nieoddychających, należy niezwłocznie podjąć pełną resuscytację krążeniowo-oddechową (zastępcze oddychanie i pośredni masaż serca).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz