czwartek, 5 lipca 2012

Decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej stwierdzenia

Decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej stwierdzenia jest wydawana na podstawie materiału dowodowego, a przede wszystkim danych zawartych w:
- orzeczeniu lekarskim o rozpoznaniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej rozpoznania,
- ocenie narażenia zawodowego (§ 8 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych).
W przypadku gdy właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny przed wydaniem decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej stwierdzenia uzna, że wspomniany materiał dowodowy jest niewystarczający do jej wydania, może zażądać od lekarza, który wydał orzeczenie lekarskie o rozpoznaniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej rozpoznania, dodatkowego uzasadnienia tego orzeczenia bądź wystąpić do jednostki orzeczniczej II stopnia o dodatkową konsultację, a także podjąć inne czynności niezbędne do uzupełnienia tego materiału (§ 8 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych).

Decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej stwierdzenia

Decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej stwierdzenia jest przesyłana przez właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego:
  • zainteresowanemu pracownikowi lub byłemu pracownikowi,
  • pracodawcy lub pracodawcom zatrudniającym pracownika w warunkach, które mogły spowodować skutki zdrowotne uzasadniające postępowanie w sprawie rozpoznania i stwierdzenia choroby zawodowej,
  • jednostce orzeczniczej zatrudniającej lekarza, który wydał orzeczenie lekarskie o rozpoznaniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej rozpoznania,
  • właściwemu okręgowemu inspektorowi pracy
(§ 8 ust. 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych).
Ewentualne odwołanie od decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej stwierdzenia należy złożyć do właściwego państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego.
Decyzję o stwierdzeniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej stwierdzenia wydaną na skutek odwołania właściwy państwowy wojewódzki inspektor sanitarny przesyła tym samym podmiotom, którym jest przesyłana pierwsza taka decyzja przez właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego (§ 8 ust. 4 rozporządzenia Rady Ministrów z 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych).
Natomiast od decyzji o stwierdzeniu choroby zawodowej lub braku podstaw do jej stwierdzenia wydanej przez właściwego państwowego wojewódzkiego inspektora sanitarnego na skutek odwołania przysługuje skarga do odpowiedniego sądu administracyjnego.
Pracodawca nie jest legitymowany do wniesienia skargi na decyzję w przedmiocie stwierdzenia choroby zawodowej u pracownika lub byłego pracownika, a także wydaną w postępowaniu nieważnościowym decyzję dotyczącą takiego rozstrzygnięcia, gdyż zakład pracy nie jest zobowiązany do ponoszenia świadczeń na rzecz pracownika, u którego stwierdzono chorobę zawodową - w takiej sytuacji pracownikowi przysługują świadczenia należne z ubezpieczenia społecznego (wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 26 września 2007 r., VII SA/Wa 981/07).
Ponadto nieustalenie cywilnoprawnych podstaw odpowiedzialności pracodawcy za następstwa schorzenia uznanego za chorobę zawodową wyłącza zasądzenie na rzecz pracownika roszczeń uzupełniających (wyrok Sądu Najwyższego z 26 stycznia 2000 r., I PKN 485/9, OSNAPiUS 2001/11/379).
Państwowy powiatowy inspektor sanitarny lub państwowy wojewódzki inspektor sanitarny w terminie 14 dni od dnia, w którym decyzja o stwierdzeniu choroby zawodowej stała się ostateczna, sporządza kartę stwierdzenia choroby zawodowej i przesyła ją do Centralnego Rejestru Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy w Łodzi (§ 9 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych).
Jeżeli kartę stwierdzenia choroby zawodowej sporządził państwowy wojewódzki inspektor sanitarny przesyła ją także państwowemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu (§ 9 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych).

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz