Wypadki przy pracy z obrabiarkami do drewna

Obrabiarki do drewna zaliczane są do maszyn szczególnie niebezpiecznych. Większość wypadków zdarza się przy obsłudze pięciu podstawowych typów obrabiarek, mianowicie:

• różnego typu pilarek tarczowych (najwięcej wypadków),
• strugarek,
• frezarek dolno i górnowrzecionowych (z pionowym wrzecionem, w tym frezarek szybkobieżnych),
• pilarek taśmowych,
• szlifierek.

Wypadki przy pracy z obrabiarkami do drewna

Zagrożenia wypadkowe przy pracy z obrabiarkami do drewna związane są przede wszystkim z:

• dużą prędkością obrotową narzędzia, a więc i dużą szybkością skrawania,
• koniecznością częstego stosowania ręcznego posuwu obrabianego materiału, co grozi zetknięciem się ręki pracownika z wirującym narzędziem,
• możliwością gwałtownego odrzutu obrabianego przedmiotu wynikającego najczęściej z niejednolitej struktury drewna,
• powstawaniem dużej ilości wiórów, trocin i pyłu drzewnego.

Większość wypadków powstaje wskutek zetknięcia się rąk pracownika z poruszającym się narzędziem. Narzędzia wielu maszyn do obróbki drewna nie mogą być w pełni zabezpieczone osłonami w czasie wykonywania niektórych prac, a pracują z dużą prędkością skrawania i muszą być bardzo ostre.
Stopień odsłonięcia wirującego narzędzia jest uzależniony zarówno od wymiarów obrabianego materiału, jak i od rodzaju wykonywanej operacji obróbczej. Przy prostych i bardziej powszechnych maszynach, takich jak pilarka czy frezarka, ręce pracownika muszą niejednokrotnie poruszać się blisko tnących narzędzi, co pozwala mu na ułatwioną kontrolę wykonywanych czynności podczas procesu obróbczego. Dlatego też, aby zmniejszyć ryzyko zawodowe i skutecznie zapobiegać wypadkom, zwróć szczególną uwagę na stosowanie właściwych osłon i urządzeń zabezpieczających oraz bezpiecznych metod pracy.
Pamiętaj, że narzędzie maszyny, które po przypadkowym dotknięciu przez pracownika może spowodować obrażenie ciała, powinno być obudowane lub zabezpieczone osłoną. Osłona ta musi spełniać następujące warunki:

• działać niezawodnie i niezależnie od uwagi osoby obsługującej maszynę,
• nie utrudniać warunków obsługi maszyny,
• chronić osoby obsługujące i otoczenie,
• nie powodować innego zagrożenia,
• chronić również w razie uszkodzenia narzędzia.

Wiele wypadków jest wynikiem nieostrożności pracowników obsługujących obrabiarki, niestosowania osłon lub niewłaściwego ich ustawienia i zamocowania. Zwróć uwagę na jakość szkolenia - instruktażu na stanowisku pracy (w przypadku stosowania przez pracownika niebezpiecznych metod pracy instruktaż stanowiskowy powinien być powtórzony).
Bezpieczne obsługiwanie obrabiarek do drewna wymaga ciągłej czujności i skoncentrowania się na wykonywanej pracy.

Instruktaż stanowiskowy montera rusztowań budowlano - montażowych metalowych

Budownictwo od lat należy do jednej z najbardziej wypadkogennych sekcji gospodarki narodowej. Wskaźnik wypadków śmiertelnych pozostaje tu na poziomie wskaźnika dla górnictwa i kopalnictwa oraz ponad 2,5-krotnie przewyższa wskaźnik dla całej działalności produkcyjnej!

Także wskaźnik wypadków ciężkich jest tu 2,5-krotnie większy niż dla całej gospodarki narodowej. Znacznie przewyższa wskaźniki występujące w całej działalności produkcyjnej oraz górnictwie i kopalnictwie.

Instruktaż stanowiskowy montera rusztowań budowlano - montażowych metalowych

Instruktaż stanowiskowy przeprowadza się przed dopuszczeniem pracownika do wykonywania pracy na określonym stanowisku pracy. Szkoleniu wstępnemu stanowiskowemu na stanowisku montera rusztowań budowlanych podlegają:

• nowo zatrudnieni pracownicy na tym stanowisku,
• pracownicy przenoszeni na stanowisko montera,
• montażyści rusztowań budowlanych w przypadku:

- zmiany organizacji ich stanowiska pracy,
- wprowadzenia do stosowania nowych lub zmienionych maszyn, sprzętu, narzędzi,

• osoby odbywające praktyczną naukę zawodu montera.

W przypadku wprowadzenia na stanowisku pracy zmian warunków techniczno - organizacyjnych, w szczególności wdrożenia:

• nowej organizacji stanowisk pracy,
• nowych lub zmienionych narzędzi, maszyn i innych urządzeń, pracownik zatrudniony na tym stanowisku odbywa instruktaż stanowiskowy przygotowujący go do bezpiecznego wykonywania pracy w zmienionych warunkach .

Z taką sytuacją będziesz miał do czynienia praktycznie na każdej nowej budowie. Przed dopuszczeniem pracownika do pracy na tej budowie, należy poddać go szkoleniu stanowiskowemu. W szczególności powinien być on zapoznany z planem bioz (instrukcją bezpiecznego wykonywania prac), a zwłaszcza informacjami dotyczącymi przewidywanych zagrożeń występujących podczas realizacji prac budowlanych, lokalizacją miejsc i stref niebezpiecznych, zasadami komunikacji i transportu oraz składowania materiałów, zasadami postępowania w przypadku wystąpienia zagrożenia, konieczności stosowania środków ochrony indywidualnej zabezpieczających przed skutkami zagrożeń.
Ilość czasu, którą należy poświęcić na instruktaż stanowiskowy montażysty rusztowań budowlanych oraz jego tematyka są uzależnione od rodzaju i zakresu zadań danego pracownika, a w przypadku wprowadzenia zmian warunków na stanowisku pracy, od stopnia tych zmian.
Czas trwania instruktażu stanowiskowego należy uzależnić od:

• przygotowania zawodowego pracownika,
• dotychczasowego stażu pracy pracownika,
• rodzaju pracy i zagrożeń występujących na stanowisku pracy na którym pracownik ma być zatrudniony.

Zgodnie z ramowym programem instruktaż stanowiskowy powinien trwać minimum 8 godzin lekcyjnych ( § 7 ust. 1 i § 11 ust. 4 rozporządzenia szkoleniowego oraz ramowy program instruktażu stanowiskowego zawarty w załączniku nr 1 część II do rozporządzenia szkoleniowego).

Powództwo o ustalenie i sprostowanie protokołu powypadkowego

Poszkodowany pracownik, a w razie wypadku śmiertelnego, uprawniony członek rodziny zmarłego pracownika, może wystąpić do właściwego sądu z powództwem o ustalenie i sprostowanie protokołu powypadkowego.

Powództwo o ustalenie i sprostowanie protokołu powypadkowego

Pracownikowi, który nie dochodzi roszczeń odszkodowawczych lub rentownych, ale ma interes prawny w ustaleniu, że określone zdarzenie było wypadkiem przy pracy bądź zaistniało w okolicznościach niepozbawiających go roszczeń, a ustalenia te decydują o jego prawach i związanych z nimi ewentualnie w przyszłości roszczeniach - przysługuje prawo wystąpienia do sądu rejonowego - sądu pracy z powództwem o ustalenie oraz sprostowanie protokołu powypadkowego (uchwała Sądu Najwyższego z 11 maja 1994 r., II PZP 1/94, OSNAPiUS 1994/6/96).

Analogiczną konkluzję zawarł:

• Sąd Najwyższy w wyroku z 5 czerwca 2007 r., I UK 8/07, orzekając, że powództwo o ustalenie, że konkretne zdarzenie było wypadkiem przy pracy w rozumieniu art. 3 ustawy wypadkowej, jest dopuszczalne na podstawie art. 189 kpc,
• Sąd Najwyższy w postanowieniu z 29 marca 2006 r., II PZP 14/2005.

Powództwo o ustalenie, że konkretne zdarzenie było wypadkiem przy pracy w rozumieniu art. 3 ustawy wypadkowej jest dopuszczalne na podstawie art. 189 kpc.
Z tego rodzaju powództwem, w interesie poszkodowanego pracownika, może wystąpić również organizacja zawodowa, działająca u pracodawcy zatrudniającego poszkodowanego pracownika. Wystąpienie z takim powództwem, a także inne powództwa o roszczenia ze stosunku pracy są wolne od opłat sądowych.
Wypadek przy pracy nie jest zdarzeniem prawnie obojętnym ani dla pracodawcy, ani pracownika. Domaganie się ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy jest prawem pracownika oraz jednocześnie obowiązkiem pracodawcy, niezależnie od tego, czy pracownik będzie dochodził świadczeń z ustawy wypadkowej (wyrok Sądu Najwyższego z 14 maja 2009 r., II PK 282/08).
Zdaniem Sądu Najwyższego, wyrażonym w wyroku z 13 maja 1997 r., II UKN 115/97, OSNAP 1998/5/159, dla oceny, czy zdarzenie jest wypadkiem przy pracy, nie ma znaczenia data, w której poszkodowany zgłosił się do lekarza oraz symbol choroby umieszczony na zwolnieniu lekarskim.

Zmiana wzoru karty wypadku i nie tylko

24 sierpnia 2012 r. weszło w życie rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 1 sierpnia 2012 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie trybu uznawania zdarzenia powstałego w okresie ubezpieczenia wypadkowego za wypadek przy pracy, kwalifikacji prawnej zdarzenia, wzoru karty wypadku i terminu jej sporządzenia (Dz.U. poz. 909).

Zostało ono wydane na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2009 r. nr 167, poz. 1322 z późn. zm.).

Zmiana wzoru karty wypadku i nie tylko...

Zmiany w rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 19 grudnia 2002 r. w sprawie trybu uznawania zdarzenia powstałego w okresie ubezpieczenia wypadkowego za wypadek przy pracy, kwalifikacji prawnej zdarzenia, wzoru karty wypadku i terminu jej sporządzenia (Dz.U. nr 236, poz. 1992 z późn. zm.) polegają między innymi na określeniu, że:

• osoby niebędące pracownikami, dalej: poszkodowani, zawiadamiają o wypadku odpowiednie podmioty wymienione w art. 5 ust. 1 pkt 1-8 oraz 10-15 ustawy z 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz.U. z 2009 r. nr 167, poz. 1322 z późn. zm.), dalej: ustawa wypadkowa (zmieniony § 2 ust. 1 znowelizowanego rozporządzenia),
• poszkodowani, w odniesieniu do których, zgodnie z ustawą wypadkową, ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy dokonuje Zakład Ubezpieczeń Społecznych, zawiadamiają o wypadku jego terenową jednostkę organizacyjną, właściwą ze względu na siedzibę prowadzenia działalności lub miejsce sprawowania opieki określone w umowie uaktywniającej (zmieniony § 2 ust. 2 znowelizowanego rozporządzenia),
• zdarzenia, wymienione w art. 3 ust. 3 pkt 1-6, 6a i 7-14 ustawy wypadkowej, które nastąpiły w okresie ubezpieczenia wypadkowego poszkodowanych, uznaje się za wypadki przy pracy na podstawie ustalenia ich okoliczności oraz przyczyn, przede wszystkim przez między innymi wysłuchanie wyjaśnień poszkodowanego, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala (zmieniony § 3 ust. 1 pkt 3 znowelizowanego rozporządzenia), a także zebranie informacji dotyczących wypadku od jego świadków (zmieniony § 3 ust. 1 pkt 4 znowelizowanego rozporządzenia).

Jednak przede wszystkim zmieniony został wzór karty wypadku.