Stosowanie ochronników słuchu

Długotrwałe przebywanie w hałasie o dużym poziomie powoduje powstanie trwałego upośledzenia (ubytku) słuchu, zaliczanego do chorób zawodowych. Wartość podwyższenia progu słyszalności nazywa się trwałym ubytkiem słuchu i przedstawia się w postaci krzywej zwanej autodiagramem. Do trwałych ubytków słuchu dochodzi najczęściej w wyniku długotrwałego narażenia na hałas o poziomach dźwięku A przekraczających 80 dB.

Stosowanie ochronników słuchu

Ochronniki słuchu należą do środków ochrony indywidualnej, bezpośrednio chroniących użytkownika przed narażeniem na hałas, i mają charakter ochrony biernej. Stosuje się je wówczas, gdy:

• źródło narażenia nie może być usunięte lub
• nie mogą być zastosowane skuteczne środki ochrony zbiorowej.

W przypadku gdy uniknięcie lub wyeliminowanie ryzyka zawodowego wynikającego z narażenia na hałas jest niemożliwe za pomocą środków ochrony zbiorowej lub organizacji pracy, pracodawca musi udostępnić pracownikom środki ochrony indywidualnej słuchu, jeśli wielkości charakteryzujące hałas w środowisku pracy przekraczają wartości progów działania, określonych w rozporządzeniu Ministra Gospodarki i Pracy z 5 sierpnia 2005 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny pracy przy pracach związanych z narażeniem na hałas lub drgania mechaniczne (Dz.U. nr 157, poz. 1318).
Gdy wielkości charakteryzujące hałas osiągają lub przekraczają wartości najwyższych dopuszczalnych natężeń (NDN), pracodawca nie tylko udostępnia środki ochrony indywidualnej słuchu pracownikom, lecz także nadzoruje prawidłowość ich stosowania.
Środków ochrony indywidualnej słuchu nie stosuje się do prac:

• przy których właściwe zastosowanie środków ochrony indywidualnej słuchu przez cały czas mogłoby spowodować większe zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa pracownika niż rezygnacja z ich stosowania, tzn. prac wykonywanych w szczególności przez:
• osoby prowadzące akcję ratowniczą w celu ochrony życia lub zdrowia ludzkiego, ochrony mienia lub środowiska, usunięcia awarii albo przeciwdziałania klęsce żywiołowej,
• kierujących pojazdami samochodowymi, ciągnikami rolniczymi albo maszynami samobieżnymi po drogach publicznych lub drogach komunikacyjnych i transportowych na terenie zakładu pracy;
  • wykonywanych przez artystów - wykonawców widowisk muzycznych i rozrywkowych.