Kontrola dolegliwości mięśniowo-szkieletowych związanych z pracą

Dolegliwości mięśniowo-szkieletowe związane z pracą (z ang. work related musculoskeletal disorders - WMSDs), to takie dolegliwości do powstania których przyczyniły się w znacznym stopniu środowisko pracy oraz sposób wykonywania pracy, które uległy pogłębieniu (nasileniu) w wyniku oddziaływania warunków pracy. Czynniki środowiska pracy, wspólnie z indywidualnymi predyspozycjami pracowników (np. ograniczeniami w sprawności fizycznej czy istniejącymi już problemami zdrowotnymi) oraz czynnikami natury społecznej, są uważane za te, które przyczyniają się do rozwoju WMSDs.
Ich wpływ jest szerszy i obejmuje też obniżenie wydajności pracy lub niezadowolenie pracowników (objawiające się np. zmniejszoną motywacją lub chęcią do przychodzenia do pracy) oraz zwiększenie absencji fluktuacji pracowników.
Powszechnymi przykładami są prace wymagające: powtarzalnych ruchów, znacznej siły lub długotrwałego obciążenia statycznego mięśni, częstego podnoszenia ładunków o dużej masie, pchania, ciągnięcia, przyjmowania przez dłuższy czas wymuszonej pozycji ciała.
Drgania mechaniczne oraz chłód mogą zwiększać ryzyko wystąpienia dolegliwości, podobnie jak długotrwałe napięcie psychiczne.
Poziom ryzyka wystąpienia WMSDs zależy w dużej mierze od: intensywności, częstości, czasu narażenia na warunki środowiska pracy, indywidualnej (osobniczej) zdolności do radzenia sobie z nimi. Warunki te nazywamy ergonomicznymi czynnikami ryzyka.

Kontrola dolegliwości mięśniowo-szkieletowych związanych z pracą

Poszukiwanie oznak wskazujących na występowanie dolegliwości mięśniowo-szkieletowych związanych z pracą (WMSDs)
Rozpoznawanie oznak (część z nich jest oczywista, podczas gdy inne są bardziej subtelne)
Sygnałami, które powinny zwrócić uwagę pracodawcy, są informacje pochodzące z:

• analizy wykonywanych zadań roboczych, obejmujących powtarzający się, znaczny wysiłek, wymuszoną pozycję ciała przy pracy lub stosowanie urządzeń generujących drgania mechaniczne,
• publikacji lub notatek w pismach specjalistycznych (lub innych źródłach), wskazujących na występowanie przypadków WMSDs w branży, w której działa dana firma,
• rozmów pracowników, podczas których uskarżają się oni na określone dolegliwości (np. bóle rąk lub pleców, które mogą być oznaką poważnych schorzeń, jak zespół cieśni nadgarstka czy przepuklina krążków międzykręgowych w odcinku lędźwiowym),
• wniosków o zwiększenie tempa pracy lub zmiany oprzyrządowania w celu podniesienia wydajności pracy pracownika (bez wcześniejszej oceny wpływu nowych rozwiązań na zdrowie, powinno to być niemożliwe do wykonania).

Określanie zaangażowania do radzenia sobie z problemem
Wskazówki dotyczące problemów ergonomicznych mogą determinować wielkość wysiłku (nakładu pracy) ukierunkowanego na rozwiązanie problemu. I tak, np. jeśli zgromadzone dane wskazują na problem dotyczący pracy wielozadaniowej angażującej znaczny odsetek pracowników, wskazane byłoby wdrożenie pełnego programu ergonomicznego dla całego zakładu. Natomiast, jeśli problem zawęża się do pojedynczego zadania i stosunkowo małej liczby pracowników można ograniczyć program ergonomiczny.