Praca niejedno ma imię

Związek wypadku z pracą należy rozpatrywać w kategoriach jedności miejsca i czasu wykonywania pracy, obowiązków wynikających lub związanych z zawartym stosunkiem obligacyjnym oraz zaistniałego zdarzenia wypadkowego. W celu stwierdzenia istnienia lub zerwania związku z pracą decydujące znaczenie ma zachowanie pracownika, który uległ wypadkowi. Przy czym pojęcia pracy nie należy rozumieć w potocznym tego słowa znaczeniu, ale jako wykonywanej na podstawie nawiązanego stosunku prawnego stanowiącego tytuł ubezpieczenia wypadkowego.

Praca niejedno ma imię

Wypadek ma związek z pracą, gdy zdarzył się podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności bądź poleceń przełożonych (podejmowanych nie tylko w miejscu wykonywania pracy, ale także poza takim miejscem).

Związek wypadku z pracą podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności bądź poleceń przełożonych może i powinien być postrzegany nie tylko w normatywnym (umówionym) czasie pracy, ale także bezpośrednio poprzedzającym podjęcie wykonywania umówionych czynności, jak również podczas wykonywania zadań w ponadnormatywnym czasie pracy.
Samo fizyczne stawienie się w miejscu pracy nie wyczerpuje treści obowiązku świadczenia pracy, jeżeli pracownik nie jest gotowy do jej wykonywania.
A zatem świadczenie pracy nie może być rozumiane jako samo przebywanie w zakładzie pracy, fizyczna obecność tam pracownika, ale pozostawanie w dyspozycji pracodawcy.