wtorek, 16 lipca 2013

Pracownik powinien odpocząć od wysokiej temperatury

Obowiązkiem pracodawcy jest zapewnienie łatwo dostępnego pomieszczenia przeznaczonego do wypoczynku pracowników, jeżeli wymaga tego ich bezpieczeństwo i zdrowie, w szczególności, gdy praca wykonywana jest w pomieszczeniach, w których temperatura spowodowana procesami technologicznymi jest stale wyższa niż 30°C (303 K).

Pracownik powinien odpocząć od wysokiej temperatury

Pomieszczenia przeznaczone do wypoczynku powinny być wyposażone w stoły oraz krzesła z oparciami spełniającymi wymagania ergonomii. Liczba miejsc siedzących nie może być mniejsza niż 1 miejsce na 5 pracowników korzystających z pomieszczenia, zatrudnionych na najliczniejszej zmianie. Natomiast odległość od najdalszego stanowiska pracy do pomieszczenia przeznaczonego do wypoczynku nie może przekraczać 75 m.
Jako pomieszczenia przeznaczone do wypoczynku mogą być wykorzystane jadalnie, muszą jednak spełniać wymagania określone dla takich pomieszczeń.
Pomieszczenia przeznaczone do wypoczynku dla pracowników wykonujących pracę w pomieszczeniach, w których temperatura spowodowana procesami technologicznymi jest stale wyższa niż 30°C (303 K), powinny być klimatyzowane. Wymóg ten nie dotyczy pomieszczeń przeznaczonych do wypoczynku dla pracowników zatrudnionych w podziemnych zakładach górniczych.
Pracownikom zatrudnionym w takich warunkach, gdzie m.in. temperatura w pomieszczeniu pracy przekracza 30°C, trzeba stworzyć również możliwość umycia ciała, szczególnie w ciepłej porze roku. To oznacza, że w pobliżu miejsca pracy należy zorganizować pomieszczenie z natryskami ręcznymi na giętkich przewodach, z doprowadzeniem zimnej i ciepłej wody.
 

Nakaz to najłagodniejsza z możliwych konsekwencja


Inspektor pracy podczas kontroli stwierdzając niedostosowanie do minimalnych wymagań bhp sprzętu do tymczasowej pracy na wysokości skieruje do pracodawcy nakaz, w którym wezwie do usunięcia stwierdzonych nieprawidłowości. To najłagodniejsza z możliwych konsekwencja.

Uwaga na kontrole. Sprzęt do tymczasowej pracy musi spełniać minimalne wymagania bhp

Przy bezpośrednim zagrożeniu zdrowia lub życia pracowników zostanie wydana decyzja wstrzymania prac, które są wykonywane przy użyciu konkretnego sprzętu do tymczasowej pracy na wysokości (np. rusztowań). Dodatkowo pracodawca może być narażony na odpowiedzialność karną za sprowadzenie niebezpieczeństwa utraty zdrowia lub życia na pracowników.
Naruszając przepisy i zasady bhp pracodawca lub osoby kierujące pracownikami mogą zostać ukarani przez inspektora pracy mandatem karnym w wysokości do 2.000 zł. W przypadku ponownego ukarania grzywna może wzrosnąć do 5.000 zł.
Zamiast wystawiać mandat karny inspektor pracy może skierować wniosek do sądu rejonowego o ukaranie osoby winnej popełnienia wykroczenia grzywną w wysokości od 1.000 do 30.000 zł.
Jeżeli pracodawca nie wykona nakazu inspektora pracy może ponieść karę w wysokości do 10.000 zł, a w przypadku jeśli jest osobą prawną lub jednostką organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej nawet do 50.000 zł. Jeżeli grzywna będzie nakładana wielokrotnie to jej wysokość może sięgnąć odpowiednio 50.000 i 200.000 zł.
Również inspektor nadzoru budowlanego, w razie zagrożenia zdrowia lub życia ludzi, może wstrzymać prace na budowie.

Skład apteczki pierwszej pomocy w zakładzie pracy

Apteczka pierwszej pomocy jest zestawem służącym tylko i wyłącznie do ratowania osób, które znalazły się w stanie bezpośredniego zagrożenia życia lub zdrowia.

Skład apteczki powinien być ustalony w porozumieniu z lekarzem sprawującym profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami, z uwzględnieniem rodzajów i nasilenia występujących zagrożeń. Powinna być umieszczona w miejscu ogólnie dostępnym i widocznym.
Wyposażenie apteczki powinno znajdować się w odpowiedniej walizeczce lub torbie oznakowanej Białym Krzyżem na zielonym polu. Apteczka powinna zawierać tylko niezbędne środki, w niedużych ilościach, służące do ratowania oraz spis zawartości.
Obowiązek posiadania apteczki wynika z kodeksu pracy:
Art. 2091. § 1. Pracodawca jest obowiązany:
1) zapewnić środki niezbędne do udzielania pierwszej pomocy w nagłych wypadkach, zwalczania pożarów i ewakuacji pracowników, oraz z rozporządzenia w sprawie przepisów ogólnych BHP:
§ 44. 1. Pracodawca jest obowiązany zapewnić pracownikom sprawnie funkcjonujący system pierwszej pomocy w razie wypadku oraz środki do udzielania pierwszej pomocy. W szczególności pracodawca powinien zapewnić:
  • punkty pierwszej pomocy w wydziałach (oddziałach), w których wykonywane są prace powodujące duże ryzyko wypadku lub związane z wydzielaniem się par, gazów albo pyłów substancji sklasyfikowanych jako niebezpieczne ze względu na ostre działanie toksyczne;
  • apteczki w poszczególnych wydziałach (oddziałach) zakładu pracy.
2. Ilość, usytuowanie i wyposażenie punktów pierwszej pomocy i apteczek powinny być ustalone w porozumieniu z lekarzem sprawującym profilaktyczną opiekę zdrowotną nad pracownikami, z uwzględnieniem rodzajów i nasilenia występujących zagrożeń.
3. Obsługa punktów i apteczek, o których mowa w ust. 1, na każdej zmianie powinna być powierzana wyznaczonym pracownikom, przeszkolonym w udzielaniu pierwszej pomocy.
4. W punktach pierwszej pomocy i przy apteczkach, w widocznych miejscach, powinny być wywieszone instrukcje o udzielaniu pierwszej pomocy w razie wypadku oraz wykazy pracowników, o których mowa w ust. 3.
5. Punkty pierwszej pomocy i miejsca usytuowania apteczek powinny być odpowiednio oznakowane, zgodnie z Polską Normą, i łatwo dostępne.
Przykładowe wyposażenie poszczególnych apteczek:
Apteczka samochodowa:

  • opatrunek gazowy 1/4 m2 (3 szt.),
  • opaska dziana 4 m x 10 cm (2 szt.),
  • elastyczna siatka opatrunkowa CODOFIX nr 6 (1 szt.),
  • elastyczna siatka opatrunkowa CODOFIX nr 4 (2 szt.),
  • plaster opatrunkowy (2 szt.),
  • chusta trójkątna (2 szt.),
  • maseczka do sztucznego oddychania (1 szt.),
  • chusteczki odkażające (2 szt.),
  • rękawiczki jednorazowe lateksowe (2 pary),
  • agrafka (4 szt.),
  • koc ratunkowy (1 szt.),
  • kamizelka ostrzegawcza z paskiem fluorescencyjnym (1 szt.),
  • młotek bezpieczeństwa (1 szt.),
  • kołnierz usztywniający (1 szt.).
  • plastry z opatrunkiem (10 szt.),
  • przylepiec Polovis 1,5 m x 2,5 cm (1 szt.),
Apteczka turystyczna
  • agrafki (4 szt.),
  • aparat do sztucznego oddychania (1 szt.),
  • chusta trójkątna (1 szt.),
  • chusteczki odkażające (2 szt.),
  • gaza opatrunkowa bawełniana jałowa 1 m2 (1 op.),
  • koc ratunkowy (1 szt.),
  • kompres jałowy 7,0 x 7,0 cm (1 op.),
  • nożyczki (1 szt.),
  • opaska dziana podtrzymująca 4 m x 10 cm (2 op.),
  • opaska dziana podtrzymująca 4 m x 5 cm (2 op.),
  • siatka opatrunkowa CODOFIX nr 2 (30 cm) (1 szt.),
  • siatka opatrunkowa CODOFIX nr 6 (30 cm) (1 szt.),
  • plastry z opatrunkiem (10 szt.),
  • przylepiec Polovis 1,5 m x 2,5 cm (1 szt.),
  • rękawice lateksowe (1 para.),
Apteczka zakładowa
  • opaska dziana 4 m x 10 cm (4 szt.),
  • opaska dziana 4 m x 4 cm (4 szt.),
  • zestaw plastrów z opatrunkiem (1 op.),
  • kompres gazowy 5 x 5 x 3 (1 op.),
  • kompres gazowy 9 x 9 x 3 (1 op.),
  • kompres gazowy 7 x 7 (1 op.),
  • gaza opatrunkowa 0,25 m (1 szt.),
  • nożyczki (1 szt.),
  • opaska elastyczna (1 szt.),
  • poloplast (1 szt.),
  • maseczka do sztucznego oddychania (1 szt.),
  • rękawice lateksowe (4 szt.).
Czego nie powinno być w apteczce:
  • ligniny i waty
  • płyny dezynfekcyjne
  • krople żołądkowe, nasercowe i podobne
  • tabletki przeciwbólowe
  • inne leki

poniedziałek, 1 lipca 2013

Czy możliwe jest totalne bezpieczeństwo obiektów budowlanych

Chcąc uzyskać obiekt nieskończenie bezpieczny, biorąc pod uwagę wszystkie możliwe oddziaływania (choćby nawet mało prawdopodobne), należałoby ponieść nieskończenie duże koszty! Z tego względu projektowanie budowlane to złożona dziedzina inżynierii, która metodami naukowymi minimalizuje ryzyka zagrażające bezpieczeństwu obiektu, a co za tym idzie - ludziom i mieniu, począwszy od fazy wykonawstwa.

Planowanie obiektów i ich budowy na tle praktyk UE

Wiedza ta wchodzi w zakres odpowiedzialności inżyniera budownictwa w projektowaniu oraz złożonych metod w tym zakresie, które wykorzystuje. Oczywiście na równi z udziałem inżyniera budownictwa ogólnego (w przypadku budynków) istotny jest udział inżynierów projektujących systemy instalacyjne (w tym przeciwpożarowe) w ramach inżynierii środowiska oraz inżynierii elektrycznej.
W szerszym sensie ten aspekt projektowania przybiera postać działania optymalizacyjnego wg kryterium niezawodności probabilistycznej, pierwotnie wg podejścia PN-EN 1990: 2004 Podstawy projektowania konstrukcji, a więc Eurokod 0. Ryzyko pozostałe, szczątkowe (rezydualne) uwzględnia się za sprawą istnienia reguł wczesnego wykrywania zagrożeń (szczególnie przekroczenia stanu granicznego użytkowalności), które w przypadku oddziaływań wyjątkowych przewidują działania nadzwyczajne, choć o charakterze planowym, co do przebiegu reakcji.

Pracownik wie najlepiej, co w trawie piszczy

Służba bhp może oceniać ryzyko samodzielnie. Jednak przy braku doświadczenia lub kompetencji warto zaprosić do współpracy specjalistów z zewnątrz. Trzeba przy tym pamiętać, że nawet najlepszy specjalista zewnętrzny nie gwarantuje w pełni rozpoznania w krótkim czasie wszystkich występujących, w tym znanych tylko pracownikom, zagrożeń wynikających ze specyfiki technicznej, organizacyjnej oraz uwarunkowań zewnętrznych i stosunków międzyludzkich w firmie.

Pracownik wie najlepiej, co w trawie piszczy

Ryzyko zawodowe to prawdopodobieństwo wystąpienia niepożądanych zdarzeń związanych z wykonywaną pracą, powodujących straty. W szczególności chodzi tu o wystąpienie u pracowników niekorzystnych skutków zdrowotnych w wyniku zagrożeń zawodowych środowiska pracy lub sposobu jej wykonywania.
Jeżeli chodzi o samą ocenę ryzyka zawodowego, to wykonuje się ją na wszystkich stanowiskach pracy, na których nie była ona przeprowadzona i wtedy, kiedy w miejscu pracy została wprowadzona zmiana, która mogła spowodować modyfikację poziomu ryzyka lub jego oceny.
Obowiązkowa ocena ryzyka przeprowadzana jest w celu:
  • sprawdzenia, czy zagrożenia występujące na stanowiskach pracy zostały zidentyfikowane i czy wiąże się z nimi ryzyko zawodowe,
  • likwidacji zagrożeń lub zmniejszenia ich skutków,
  • wykazania pracodawcy, pracownikom i organom nadzoru, że zagrożenia przeanalizowano oraz zastosowano właściwe środki ochronne,
  • wyboru odpowiedniego wyposażenia i organizacji stanowisk oraz samej pracy, a także doboru odpowiednich materiałów i surowców,
  • ustalenia najważniejszych działań korygujących zagrożenia i profilaktycznych.
 

Nie można pracownika uszczęśliwiać na siłę

Pracodawca ma obowiązek dostarczyć pracownikowi nieodpłatnie odzież i obuwie robocze, jeżeli odzież własna pracownika może ulec zniszczeniu lub znacznemu zabrudzeniu i ze względu na wymagania technologiczne, sanitarne lub bhp. Co zrobić w sytuacji, gdy pracownicy nie chcą stosować takiej odzieży podczas przygotowania dokumentacji magazynowej?

Nie można pracownika uszczęśliwiać na siłę

Z zapisów Kodeksu pracy wynika, że:
  • podstawowym przeznaczeniem odzieży roboczej jest ochrona odzieży własnej przed zniszczeniem lub znacznym zabrudzeniem;
  • do pracy biurowej nie jest wymagana odzież robocza, chyba że warunki w biurze grożą zabrudzeniem czy uszkodzeniem odzieży własnej pracowników;
  • odzież robocza stosowana przy pracach biurowych powinna mieć inne właściwości ochronne i użytkowe niż stosowana przy pracach magazynowych;
  • szczegółowe zapisy dotyczące przydziału i stosowania odzieży roboczej powinny być konsultowane z pracownikami lub ich przedstawicielami i znaleźć się w regulaminie pracy (tabelki z normatywami to załącznik do regulaminu pracy).
Podsumowując można stwierdzić, że:
  • brak wymaganych konsultacji w zakresie przydziału i stosowania odzieży roboczej (jak i środków ochrony indywidualnej) może powodować problemy,
  • pracownicy powinni mieć prawo do nieużywania odzieży roboczej przy pracach biurowych,
  • nie można "uszczęśliwiać na siłę" pracowników, wymagając od nich stosowania odzieży roboczej do prac, które tego nie wymagają, a wręcz mogą powodować określone niedogodności,
  • nic nie stoi na przeszkodzie, aby w zapisach regulaminu pracy rozdzielić prace biurowe od prac magazynowych i określić, jaką odzież, i do jakich prac należy stosować.